Ότι άνοιξε ξανά o πολυχώρος WE σας το είπαμε. Πόσο καλά περάσαμε, όμως, σας το είπαμε? Μια εικόνα χίλιες λέξεις, οπότε γιατί να σας τα γράψουμε ενώ μπορούμε να σας το (απο)δείξουμε;! :) Να ξεκινήσω από το γεγονός ότι οι μικροί μου άνθρωποι ήταν ΥΠΕΡενθουσιασμένοι και έξτρα ανυπόμονοι. Και πώς
Από προχτές που ανέβασα στο φβ μια φωτογραφία μας με τη Δάφνη να είμαστε στη Ναυαρίνου με τα πατίνια (και τα τουτού!!!) μας, μου στείλατε πολλά πολλά μηνύματα, κυρίως για το αν φοβάμαι μην πέσει, μη χτυπήσει, αν τα μαθαίνει με ασφάλεια, αν έχει δάσκαλο κι άλλα σχετικά, οπότε κι
Πριν τρεις μέρες. Σοκ. “Εγώ πού ζω;!”, ήταν η πρώτη σκέψη. “Θέλω να ζήσω ΕΔΩ- ακριβώς εδώ και για ΠΑΝΤΑ”, η δεύτερη- αλλά ας το πιάσω από την αρχή. Πριν τρεις μέρες ένιωσα ότι πολύ τα ίδια και τα ίδια κάνω με τα παιδιά μου κι είπα να κάτσω στο
Παιδιά καλά καλημέρα σας! Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να κάνατε πολλές βόλτες στον ήλιο αυτές τις ημέρες ! Και αν ρωτάτε για εμένα , θα σας απαντούσα με μια λέξη : αλλαγές! Χρώματα , ξύλα , παιχνίδια, κιμωλίες, παλιά πατίνια και ότι άλλο φανταστείτε απλωμένα παντού σε όλο
