Μας έφαγε το σπίτι τις προάλλες. Έξω να φυσάει και να κάνει κρύο, μέσα η ομάδα να μην έχει ιδιαίτερη όρεξη για βόλτες και περιπέτειες. «Καλά», λέω στα παιδιά, «αν αλλάξετε γνώμη και θέλετε να πάμε μια βολτίτσα κάπου κοντά, πείτε μου!» και πριν περάσουν πέντε λεπτά και τα δυό
Πόσες φορές δεν έχω πετύχει την ΕΜ (Ελληνίδα Μάνα) να είναι φορτωμένη σα μουλάρι από το σούπερ, τη λαική ή οπουδήποτε και τα παιδιά της από δίπλα στον κόσμο τους, να μην κρατάνε ούτε σακουλίτσα. Πόσες φορές δεν την έχω δει να κουβαλάει τσάντες σχολείου, σνακ, πατίνια, τσάντες μπαλέτου, δεν
Η Γη είναι γυναίκα. Δε ξέρω τι την έκανε να κουνηθεί τόσο δυνατά το περασμένο Σάββατο. Ίσως μια βαθιά θλίψη μέσα της βρήκε επιτέλους διέξοδο μέσα από το ρήγμα της Ανατολίας, παλιά πληγή. Ίσως ένα θραύσμα οργής κατάφερε να βρεί την επιφάνεια και να την αφυπνίσει με τόσα γερά ταρακουνήματα.
