Αναλαμβάνοντας το παιδί επισκέφθηκα σύντομα έναν ψυχολόγο. Τα θέματα ήταν πολλά και οι συνθήκες κατάλληλες. Δεν είμαι από αυτούς που μάχονται τις θεραπείες ψυχολογικής υποστήριξης, το αντίθετο θα έλεγα. Ένα από τα πρώτα πράγματα που μου ανέλυσε προτού φτάσουμε καν στη φύση της σχέσης μας με το παιδί ήταν
Αναπηρικά αμαξίδια στη Θεσσαλονίκη παρκάρουν μπροστά από ράμπες αναπήρων και ενημερώνουν με σημείωμα τους οδηγούς ότι «επιστρέφουν σε πέντε λεπτά».Για περίπου δύο ώρες δεκάδες άτομα με ειδικές ανάγκες είπαν να στείλουν ένα μήνυμα συνείδησης σε απρόσεκτους οδηγούς που παρκάρουν ανενόχλητοι σε θέσεις ΑΜΕΑ. Η ενέργεια αυτή είχε ως στόχο την
“Κοίταξε φίλε, τα παιδιά θέλουν δύο πράγματα, χρόνο και χρήμα”, είπα, εντελώς φιλικά, όταν μου ζήτησε να υιοθετήσουμε ένα αδελφάκι, που να είναι κάπως λίγο μικρότερο και θα το φροντίζει εκείνο το μικρό με το αίτημα. Μου αρέσουν τα ψέμματα δε λέω, αλλά εκείνα που σώζουν απλώς εμένα από τη
