Σήμερα ανηφόρισα με άγχος στο μαιευτήριο για το προγραμματισμένο δεύτερο καρδιοτοκογράφημα. Ο λόγος ήταν ότι το πρώτο δεν ήταν και τόσο καλό: οι παλμοί του μικρού σε πέντε σημεία φαινόταν πεσμένοι. Σημάδι επικείμενου τοκετού ή ένδειξη δυσφορίας του μωρού, δύο από τους πιθανότερους λόγους. Κανένας από τους δύο δε μου
Για αρχή λίγη ιστορία.. Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας (διεθνής ημέρα των δικαιωμάτων των γυναικών) εορτάζεται στις 8 Μαρτίου κάθε έτους. Έχει τις ρίζες της στις διαμαρτυρίες των γυναικών στις αρχές του εικοστού αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που ζητούσαν ίσα δικαιώματα, καλύτερες συνθήκες εργασίας καθώς και δικαίωμα ψήφου. Θεσμοθετήθηκε το 1977 από τον ΟΗΕ,
Η ιδέα της φωτογράφου Άλις Προυτζάνσκι ήταν αρκετά απλή: θέλησε να φωτογραφίσει γυναίκες στα πρόθυρα του τοκετού-κατά τη διάρκεια και λίγο μετά. Να πως η ίδια περιγράφει τις σκέψεις της και το έργο της, με τίτλο Birth Culture- Ο Πολιτισμός της Γέννας, στην ιστοσελίδα της: «Κατά το πρώτο μέρος του
Μερικά πράγματα τα ακούς και σου μένουν. Ένα από αυτά ήταν η εξομολόγηση της μαμάς ενός παλιού μου φίλου: “Έκανα επισκληρίδιο, γέννησα χωρίς να νιώσω το παιδί που έβγαινε από μέσα μου, αλλά παρηγορήθηκα λέγοντας ότι δεν πειράζει, στο δεύτερο δε θα κάνω. Έλα μου, όμως που το δεύτερο δεν
1. Ξέρεις πότε ξεκινάει. Η αλήθεια είναι πως ειδικά την πρώτη φορά τα πράγματα είναι πολύ σχετικά. Μπορεί να είναι συσπάσεις, μπορεί να είναι Braxton-Hicks, εντερικές κινήσεις ή απλώς κράμπα. 2.Είναι ένα ενιαίο γεγονός. Μόνο στις ταινίες οι γυναίκες έχουν συσπάσεις, πηγαίνουν στον νοσοκομείο, σπρώχνουν και γεννάνε. Στην πραγματικότητα ο
Τόσο οι γυναίκες που προγραμματίζουν την εγκυμοσύνη τους, όσο κι εκείνες που την αφήνουν να προκύψει, αργά ή γρήγορα, θα θα αντιμετωπίσουν το ερώτημα «κλινική ή νοσοκομείο», σωστά; Λάθος! Στις περισσότερες περιπτώσεις, η απάντηση προλαβαίνει το ερώτημα και η απόφαση είναι εκ προοιμίου ειλημμένη. Στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα, η
Όταν διένυα τον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης δεν ήμουν και σε μεγάλα κέφια. Τότε είχα γράψει ένα άρθρο που αποτυπώνει ακριβώς πως ένιωθα. Τότε νόμιζα ότι είχα φτάσει στα όρια μου και κατά μία έννοια είχα δίκιο. Τα κιλά (καμιά 30αρια σίγουρα) είχαν χτυπήσει κόκκινο, το πρήξιμο στα πόδια δεν παιζόταν,
Η κάθε γυναίκα έχει την ιστορία της και σε αυτές έρχομαι να προσθέσω τη δική μου, για την κάθε γυναίκα που είτε για να πληροφορηθεί, είτε για να καθησυχάσει τις αγωνίες της θέλει να μάθει περισσότερα. Όλα ξεκίνησαν από την καταραμένη την Πιθανή Ημερομηνία Τοκετού και την ακόμη πιο ηλίθια
Από άποψη καταγωγής, είμαι μια διασταύρωση Θεσσαλονίκης με Αθήνα. Όπως και να ΄χει, από Καβάλα και πάνω είχα μαύρα μεσάνυκτα πριν μετακομίσω εδώ. Κλείνω, όμως δύο χρόνια τώρα που διευρευνώ το γυναικολογικό τοπίο της Αλεξανδρούπολης γιατί μου χρειάστηκε. Έμεινα έγκυος και κάπου έπρεπε να απευθυνθώ. Δεν είχα ιδέα, ούτε και
