Σήμερα το πρωί είπαμε να πάμε με τα πόδια. Του φαινόταν λίγη η ώρα που περνούσαμε μαζί τα πρωινά, κατεβαίνοντας με τη μηχανή και είχε δίκιο. Έτσι λοιπόν, η ώρα ήταν 06:29 κι εμείς τρώγαμε το πρωινό μας. Εγώ για πρωινό πήρα δύο μεγάλα ποτήρια νερό κι αυτά με το
Υπάρχουν κάποιες σταθερές αξίες. Αυτές είναι η κατανόηση, η αγάπη, η μετάνοια και η κάθαρση. Αυτές είναι όλες κι όλες, απλώς εμείς τις βλέπουμε σε όλο τους το φάσμα, άλλοτε απαλό, άλλοτε έντονο. Πάνω σε αυτές τις αξίες, έχουν τοποθετηθεί απαλά όλα τα παιχνίδια που παίζουμε μεταξύ μας, οι μικροί
Κάτι έπρεπε να του πω για τους γονείς του. Ακόμη καλύτερα, κάτι έπρεπε να σκεφτώ να του πω για τους γονείς του. Μέχρι στιγμής είχε σεβαστεί παραδόξως το άβολο της κατάστασης και δεν είχε ρωτήσει ακόμη αυτός ο μικρός εν εξελίξει ανθρωπάκος. Έπρεπε πρώτα να του περιγράψω την κοινωνία μας,
“Υπάρχουν όμως σπίτια που το μόνο που χρειάζονται είναι ένα μολύβι”, βρήκε να συμπληρώσει ρίχνοντας με απότομα για άλλη μια φορά στη θάλασσα των εξωπραγματικών αντιδράσεων σε διάλογο. “Φέρε μου εσύ ένα αδελφάκι, να έχω κάποιον στο ύψος μου, γιατί θέλω να παίζω με τα δεινοσαυράκια μου. Αλλιώς θα πρέπει
“Κοίταξε φίλε, τα παιδιά θέλουν δύο πράγματα, χρόνο και χρήμα”, είπα, εντελώς φιλικά, όταν μου ζήτησε να υιοθετήσουμε ένα αδελφάκι, που να είναι κάπως λίγο μικρότερο και θα το φροντίζει εκείνο το μικρό με το αίτημα. Μου αρέσουν τα ψέμματα δε λέω, αλλά εκείνα που σώζουν απλώς εμένα από τη
Ήθελα να κάνω το μικρό να προσέξει λίγο περισσότερο στο σχολείο. Να ξεχάσει ότι έχει προχωρήσει τη διδακτική του ύλη και στην ουσία, δίχως να το κατευθύνω λεκτικά, να του εμφυσήσω το σεβασμό στο χρόνο του άλλου. Κοινώς, πρόσεξε τη δασκάλα σου ακόμη κι αν πιστεύεις πως δεν έχει κάτι καινούριο να
Ανοιχτή η πόρτα του σπιτιού μου Είμαι 28 χρονών και μεγαλώνω ένα 6χρονο παιδί που δεν είναι δικό μου. Οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτήν την τόσο ιδιαίτερη σύνθεση είναι πραγματικά πάρα πολύ απλοί. Χηρέψαμε και οι δύο. Εκείνος από ενήλικες να τον προστατέψουν κι εγώ από λόγους να
