Πέμπτη σήμερα κι είναι η μέρα που προσπαθώ να ανεβάζω ένα βιντεάκι αυτού του τρελόπαιδου που μεγαλώνω. Συνήθως οι περιπέτειες ξεκινούν εκεί έξω αλλά αυτή τη φορά δε χρειάστηκε να απομακρυνθούμε καθόλου από το σπίτι. Το ξεκάρδισμα της ημέρας ήρθε ανύποπτα, εκεί που κανείς δεν το περίμενε και η συνταγή

Τέτοια ώρα, όταν η κούραση κάνει το 11 το βράδυ να μοιάζει 3 το πρωί, αφήνομαι στις πιο γλυκές σκέψεις. Ξεχνάω τη Δάφνη που άπλωσε αλεύρι σε όλο το σαλόνι, λούστηκε – τύπου στεγνό καθάρισμα- με σαμπουάν και μου έριξε τις 3 τελευταίες σερβιέτες στη λεκάνη, αναγκάζοντάς με να οδηγήσω