Κάποτε θα ερχόταν η στιγμή που θα έγραφα για ένα από τα πιο δημοφιλή κοκτέιλ. Ειδικά τώρα που είναι αφόρητη η ζέστη, μια παγωμένη μαργαρίτα είναι ότι πρέπει. Αν και η τεκίλα δεν είναι το καλύτερο μου – για όλα φταίει εκείνο το βράδι στο Γκάζι, με τις άπειρες ποσότητες
(Πηγή) Όσα κοκτέιλ και αν έχω δοκιμάσει, πάντα θα επιστρέφω σε αυτό, την πιο μεγάλη – αλκοολική – μου αγάπη. Η αλήθεια είναι πως άργησα να ανακαλύψω το gin ‘n’ tonic. Τον Αύγουστο του 2008, μου το έμαθε ο φίλος μου ο Κωνσταντίνος, ένα απόγευμα σε μπαράκι μετά την παραλία. Η
(Πηγή) To 2011 ήταν ένας πολύ ζεστός Αύγουστος στη Λευκωσία. Είχα επιστρέψει από ένα συγκλονιστικό ταξίδι στην Ινδία, είχα μπροστά μου ακόμα μια βδομάδα άδεια και το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν …τίποτα. Εκείνες τις μέρες, το μοναδικό άλλο άτομο που βρισκόταν στην πόλη ήταν η φίλη μου η
Μια κυρία, ποτέ δεν είναι loud, ποτέ δεν προσπαθεί να κερδίσει τις εντυπώσεις, ποτέ δεν είναι too much. Μια κυρία έχει ταμπεραμέντο αλλά ταυτόχρονα είναι διακριτική. Και αν αυτή η κυρία ήταν κοκτέιλ, θα ήταν το White Lady. Μερικοί λένε πως αυτό το κλασικό κοκτέιλ είναι απλά το Sidecar με
